Krzesełkowe zabawy

Nauczyciel w swojej pracy ciągle poszukuje nowych pomysłów i rozwiązań, aby zabawy, zajęcia i ćwiczenia były atrakcyjne oraz przyczyniały się do wszechstronnego rozwoju naszych wychowanków. Można włączyć do zajęć poszczególne dzieci, kilkuosobowe zespoły, jak również całą grupę.

Pomoce potrzebne do zabawy:

• emotki, najlepiej z wycinanki samoprzylepnej, z uśmiechniętą, smutną i złą buzią,

• krzesło różniące się od tych, które mamy w sali,

• kartki z narysowanym konturem krzesła (dla każdego dziecka jedna kartka),

• kredki, klej, ściereczki, krepina, taśma klejąca, nożyczki,

• koce – 2,3 sztuki,

• odtwarzacz CD, płyty z muzyką relaksacyjną

1. Mój nastrój (w tle spokojna muzyka)

Każdy uczestnik zabawy, zależnie od swojego nastroju, wybiera lub rysuje emblemat z uśmiechniętą, smutną lub złą buzią i przykleja na swoim krześle.

2. Zgadnij, co to?

Dzieci siedzą na krzesłach w kole. Na środku leżą 2 – 3 koce, a pod nimi ukryty przedmiot – krzesełko. Dzieci próbują odgadnąć ,co to jest. Badają kształt, oceniają wielkość – mogą jedynie dotykać przedmiotu, podają swoje propozycje. Na zakończenie odsłonięcie przedmiotu, krzesła.

3. Burza mózgów, skąd się wzięło krzesło?

Wszyscy szukają odpowiedzi na pytanie, np. z sali, z mieszkania, z piwnicy, ze sklepu, z ogrodu, z domu, od stolarza. Drugie pytanie dotyczy z czego jest zrobione np. z metalu, plastiku, drewna, materiału.

4. Orkiestra

Wydobywanie dźwięków z krzesłaprzez dotykanie, pukanie,, pocieranie dłonią, stukanie krzesłem o podłogę, krzesłem o krzesło – propozycje wychodzą od dzieci.

5. Dokończ zdanie

Każdy uczestnik zabawy siadając przy swoim krześle kończy zdanie: Moje krzesło jest….., bo……… (dziecko, które ma krzesło ze smutną miną mówi: moje krzesło jest smutne, bo….; Dziecko, które ma krzesło z wesołą miną mówi: moje krzesło jest wesołe, bo….)

6. Zabawa „Usiądź na krześle”

Każdy siada na krześle jak chcenp. Po turecku, okrakiem, tyłem. Wybrane przez nauczyciela lub chętne dziecko ma za zadanie usiąść na prezentowanym krześle: jak woźnica, jak kierowca, jak rybak. Wybrane dziecko siada na krześle tak, jak chce, a reszta odgaduje i naśladuje ten sam sposób siedzenia.

7. Przerabianie krzesła – w tle spokojna muzyka

Każdy dostaje kartkę z narysowanym konturem krzesła. Przerabia go tak, by krzesło było np. wesołe, smutne, ogrodowe, stare, nowoczesne, złe, zabytkowe, do spania, groźne. Wspólna prezentacja i omawianie efektu końcowego.Można zabawę zrobić w innej wersji: wszystkie dzieci wykonują to samo, każde dziecko może dostać inne polecenie, dzieci wymyślają własną wersję swojego krzesła.

8. Gimnastyka

Ćwiczenia gimnastyczne przy krześle i z wykorzystaniem krzesła, skłony, wchodzenie i schodzenie z krzesła, obroty dookoła krzesła, oróba podniesienia krzesła za jedną nogę, taniec z krzesłem, przechodzenie pod krzesłem itp.

9. Pantomima „Moje krzesło”

Nauczyciel prowadzący zabawę mówi: Wyobraźcie sobie, że wasze krzesło żyje i wszystko czuje. Pokażcie swojemu krzesłu, jak je lubicie, jak ono może was przestraszyć.

10. Zaczarowane krzesła

Odpoczynek przy muzyce relaksacyjnej (dzieci wyobrażają sobie dokąd chciałyby powędrować, z kim się spotkać, co robić, gdyby stały się na chwilę krzesełkami).

11. Przerabianie krzesła

Dzieci dobierają się tak, aby powstało 5 zespołów. Każdy zespół przerabia krzesło według własnego pomysłu i nadaje mu nazwę lub imię np. krzesło ogrodowe, krzesło dla strażaka, krzesło dla wędkarza, krzeło pływające

12. Podsumowanie Wady i zalety krzesła

Dzieci siedzą na swoich krzesłach w kole. Na środku stoi krzesło – to z pierwszych ćwiczeń. Dzieci podają wady krzesła a nauczyciel je zapisuje (ciężkie, stare, metalowe, brudne, odrapane, bez oparć). Kolejnym etapem jest przerobienie wad krzesła na zalety (może być zabytkowe, ma ciekawe wzory, nikt go nie podniesie, trzeba go wyprać, każdy może na nim usiąść)